Zelfverdedigingslessen

Voor als het écht nodig is …

Archive for juli, 2018

Zelfverdediging Tip 38: durf, doe én ga door!

Op de website ridderfactor.nl een bijzondere tip voor zodra het op échte zelfverdediging aankomt: DURF, DOE EN GA DOOR! Met de aanvulling dat je jouw handelen niet moet laten beïnvloeden door je eigen angst en die van anderen.

Natuurlijk is dit een beetje kort door de bocht. Om te durven zullen cursisten moed moeten ontwikkelen. Om te doen moeten cursisten vaardigheden ontwikkelen. En om door te kunnen gaan moeten cursisten doorzetting- en uithoudingsvermogen moeten ontwikkelen.

Het is een waarheid als een koe dat cursisten voor hun zelfverdediging moedig, vaardig en sterk moeten worden. Zij moeten leren durven, doen en doorgaan. Zich schrap durven zetten. Standvastig worden. Niet meer bang zijn voor of worden van hufters.

Share on Facebook
posted by Adrie de Herdt in Zelfverdediging Tips and have No Comments

Zelfverdediging Tip 37: leer incasseren en vecht je eigen gevecht!

Keihard
In het echte gevecht wordt altijd keihard geraakt! Zo is het en niet anders! En dat kan ik zeggen omdat ik beroepsmatig een ervaringsdeskundige ben. Al mijn tegenstanders hebben mij keihard geraakt of dat geprobeerd. Zowel met directe, binnen de vechtsport ‘lineaire technieken’ genoemd als met ronde bijna zwaaiende technieken zoals ‘ongetrainden’ die uitvoeren. Door allebei de soorten aanvallen ben ik geraakt. Mijn aanvallers wisten treffers te plaatsen. Zo hard en diep dat ik erdoor gewond geraakt geweest ben. Opzettelijk. En dat is hele andere koek dan treffers die je in een training scholierenzelfverdediging per ongeluk toegediend krijgt. Of treffers die je ontvangt in een training binnen de vechtsport of zelfs in een keiharde (contact)vechtsportwedstrijd.

Oordeel
Nu oordeel ik niemand over diens manier van trainen voor de zelfverdediging. Zelfs niet als zo iemand beweert zichzelf te kunnen verdedigen zonder een aanvaller aan te raken. Of op deze manier zijn leerlingen leert zichzelf te verdedigen zonder een aanvaller te raken. Terwijl dit volgens mij onmogelijk is. Zelf zeg ik altijd tegen cursisten die ik in de riddertraining zelfverdediging train het volgende: ‘zonder kracht géén kunde’. Kijk eens naar instructeurs bij leger en politie die zijn niet voor niets meer dan gemiddeld krachtig. Dit zegt volgens mij genoeg. En komt voort uit mijn eigen persoonlijke waarheid als het op zelfverdediging aankomt. Mijn individuele ervaring met het échte gevecht.

Collectief

Er wordt wel eens gezegd dat ieder individu diens eigen waarheden kent en daarnaar leeft. Binnen (grote) groepen mensen kan dit raar (op)vallen. Op het moment dat veel mensen samenleven moeten waarheden van individuen aan die van de groep aangepast worden. Daar schrijven mensen regels en wetten voor die in enige mate gebaseerd zijn op normen en waarden die zij aanhangen. Regels en wetten die gehandhaafd worden. Nu terug naar zelfverdediging.

Individueel
Op het moment dat groepen mensen samen zelfverdediging trainen, heeft zo een groep de neiging individuele waarheden aan te passen aan waarheden van zo een groep. Waarheden die door zo een groep vastgelegd en nageleefd worden. Waarheden die zichtbaar gemaakt worden in voorschriften, kleding en examens. Examens die voorschriften toetsen en handhaven. En nog veel meer.
Zo een groep gaat daarmee voorbij aan het feit dat elke strijd een persoonlijk gevecht is. Niet de groep moet zichzelf verdedigen maar het individu.

Véchten!
Binnen de ene groep wordt vooral het staande gevecht met veel schoppen en slaan gepropageerd terwijl de andere groep lekker achterover gaat liggen en het grondgevecht voorstaat. De ene groep legt de nadruk op krachtig uitgevoerde directe technieken terwijl de andere groep het zoekt in meegeven en soepel uitvoeren van bijna zwaaiende en draaiende verdedigingen. Bedenk het zo gek nog niet of er zijn groepen die zo trainen. Er zijn zelfs groepen die aanvallers leren uitschakelen zonder hen te raken!

Mij maakt het niet uit wat en hoe anderen trainen. Voor mij als trainer is het belangrijk dat ik vanuit mijn individuele persoonlijke ervaring met het échte en levensgevaarlijke gevecht, mijn cursisten bijbreng hoe zij héél blijven. Juist op momenten waarin het er keihard aan toe gaat. Op momenten waar zij er helemaal alleen voor staan. Alles zelf moeten doen. Hun eigen gevecht moeten vechten. Ontzettend veel moeten incasseren. ‘Slik maar weg’ zeg ik in mijn riddertrainingen zelfverdediging regelmatig zodra deze of gene het een en ander moet incasseren. En dat geldt zeer beslist ook voor mijzelf.

Share on Facebook
posted by Adrie de Herdt in Zelfverdediging Tips and have No Comments

Zelfverdediging Tip 36: mesvechten is nooit ‘net als in de film’.

 

Zelfverdediging voor beroeps.
Op deze oude foto is een mesvechttraining voor beroepskrachten in het kader van een les Beroepsmatig Fysiek Optreden en Zelfverdediging te zien zoals die binnen riddertrainingen zelfverdediging en weerbaarheid verzorgd worden.

Als beroepskracht is over mij op papier vastgelegd dat ik van boze boeven messen afgepakt heb. Daar kan ik maar één ding over zeggen: dag ging nooit ‘net als in de film … ik wil het’.
Niemand moet het willen om in een mesgevecht terecht te komen. Zonder dat je het weet ben je al gewond. En dat is mijn persoonlijke ervaring. Het ‘voelt’ alsof er iets in je huid knapt … daar ben je dan door een mes geraakt. Alleen zo kan ik het omschrijven en niet anders. De echte pijn komt pas zodra je in een ziekenhuis wakker wordt.

Nivelleren.
Terug naar het begin: maak dat je wegkomt zodra je een snij- of steekwapen ziet. Dit kan van alles zijn waarmee gesneden en gestoken wordt. Voorbeelden te over uit de praktijk. Pas zodra je zeker weet dat je niet (meer op tijd) weg kan komen, zoek meteen zelf een wapen of iets dat je daarvoor gebruiken kan. ‘Nivelleren’ noem ik dit in mijn riddertrainingen zelfverdediging. Een nadelige situatie weer enigszins in je voordeel doen ombuigen.

Waarom vechten boeven nagenoeg altijd gewapend? Of zorgen zij er op een andere manier voor in het voordeel te zijn. Bijvoorbeeld door elke dag loeihard in de krachttraining te hangen. Of elke dag allerlei stimulerende middelen te gebruiken die ervoor zorgen dat zij alle energie en kracht weten te mobiliseren. Zonder grenzen en zonder remmingen. Zo hebben zij een streepje voor op hun slachtoffers. Daarom vechten boze boeven altijd gewapend.

Slachtoffer.
Wordt geen slachtoffer. Trek de situatie nog enigszins gelijk. Ga ‘nivelleren’. Denk echt niet dat ik in alle confrontaties waarin sprake was van een snij- of steekwapen, daar ongewapend ingestapt ben. Al moest ik bij een buurman een mes ophalen … dan deed ik dat. ‘Leen mij even jouw mes’ was geen vraag maar een commando. ‘Jij krijgt hem zo terug’ zei ik om de eigenaar te overtuigen mij zijn mes te geven. Voor de boze boef mét mes werd het een mes-tegen-mes situatie. Die werd gelijk veel minder enthousiast ten aanzien van het uitvoeren van zijn nare plannen.

Wordt geen slachtoffer en sla (what’s in a word?) aan het ‘nivelleren’. Want, mesgevechten verlopen nooit ‘net als in de film … ik wil het’ (volgens mij van Doe Maar jaren geleden). In actiefilms zijn alle mesgevechten in scene gezet. Anders krijgen acteurs alleen maar ongelukken en verwondingen. Alle handelingen zijn van te voren doorgesproken en eindeloos herhaald om een film er zo echt mogelijk uit te laten zien. Terwijl iedereen die bij de opname betrokken is wéét dat het niet echt is. Het moet er voor het bioscooppubliek zo echt mogelijk uitzien. Dat is een hele andere instelling dan de mentaliteit die nodig is om een écht mesgevecht te winnen.

Tijdwinst.
Boze boeven hebben juist liever helemaal niet dat ook maar iemand zien kan wat hij aan het uitvoeren is. Ook zijn mesaanval houdt hij het liefst onzichtbaar voor iedereen. En in de eerste plaats voor het slachtoffer. Hoe eerder het slachtoffer de steek in beeld krijgt hoe sneller die deze nog kan ontwijken. Ontwijken door te maken dat die wegkomt of zijn lichaam uit de lijn van de aanval te halen. Is een mesaanval eenmaal ontweken kan een slachtoffer plotseling zelf tot de aanval overgaan en daar zijn boeven bang voor. Niet voor de pijn maar voor tijdsverlies. Alles gaat nu langer duren dan gedacht. En boeven hebben nooit tijd, daarom hebben die altijd haast.

Ga trainen!
Door tijd te winnen, win je een gevecht tegen een boef. Hoe langer hij achter jou aan moet gaan hoe eerder hij de achtervolging zal staken. Hoe vaker hij moet toesteken of aansnijden hoe eerder hij zijn aanvallen zal staken. Zorg ervoor dat boeven tijd verliezen. Maak het hen moeilijk en zorg er tegelijk voor zo lang mogelijk heel te blijven. Want: een écht mesgevecht verloopt nooit net als in de film. Er wordt (naar mijn persoonlijke ervaring) bijna blind toegestoken en gesneden. Er wordt vooral op de romp gericht omdat daar het snelst iets te raken valt. Of aan de romp of aan de armen die ter verdediging voor de romp gehouden worden of aan de benen die uit angst opgetrokken worden tot voor de romp.

Gerichte en gecombineerde aanvallen door een mesvechter met meerdere manieren van snijden en steken in combinatie met grijpen en sleuren heb ik maar éénmaal meegemaakt. Dit betekent voor mij dat de meeste mensen die een mes pakken daar nooit eerder mee getraind hebben. Ga er overigens wél vanuit dat mesvechters praktijkervaring hebben opgedaan. Tegelijk toont dit hun nadeel en uw voordeel aan: ga trainen! Zoek een goede instructeur en leer jezelf adequaat verdedigen tegen een mesvechter.

Share on Facebook
posted by Adrie de Herdt in Zelfverdediging Tips and have No Comments