Intentie
Om zelfverdediging voor jezelf te kunnen rechtvaardigen is het belangrijk te kunnen terugkijken op een daadwerkelijke bedreiging en/of aanval. Werd je werkelijk bedreigd en was er echt sprake van een aanval op lijf, leden, eigendom of derden?
Achteraf zullen opsporingsinstanties, het OM en onze rechterlijke macht namelijk altijd proberen te beoordelen of tegenpartij de macht en kracht wel had om sprake te laten zijn van een bedreiging danwel aanval. Ook tellen zij mee of er overduidelijk sprake was van de intentie te komen tot een bedreiging danwel aanval. En het doet er voor deze ‘beoordelaars’ niet toe of tegenpartij in het vechten geoefend was of niet. Tegelijk vinden deze ‘beoordelaars’ het wel belangrijk te mogen weten of de verdedigende partij geoefend was in vechtsporten, vechtstijlen of verdedigingssporten.
Dagelijks geweld
Nu is het zo dat criminele opponenten naar mijn ervaring altijd in kringen verkeerd hebben waarin geweld dagelijks voorkomt … zij zijn vanuit dit standpunt beslist praktijkervaren. Zij weten uit de praktijk van het straatvechten wat wel en wat niet werkt. Zij hebben weinig respect voor vechtsporten, dojovechters, wedstrijdvechters en recreanten uit allerlei verdedigende systemen. Zij hebben alleen respect voor tegenstanders die dit afdwingen kunnen. Dat zijn feitelijk enkel en alleen hun ‘collega’s’, hun broeders in het kwaad danwel personen die deze omgeving kennen.
Die kennen het klappen van de zweep. Die weten dat er niet met vechthoudingen, scheidsrechters en wedstrijdregels gevochten wordt in het echte gevecht. Niemand komt in een echt gevecht aan jou vragen om eens lekker te stoeien, te sparren of zelfs iets stevig maar beheerst te vechten. Er wordt gezocht naar of gezorgd voor een aanleiding. Waarna de hel losbreekt. Binnen enkele seconden. Er wordt niet gevochten, er wordt aangevallen. En daar zit een wereld van verschil tussen. Het is bijzonder moeilijk het van een echte straatvechter te winnen.
Worstelen
Soms vragen mensen mij welke vechtsport de ‘beste’ vechtsport is om voor de zelfverdediging te trainen. In eerste instantie antwoord ik vaak: het worstelen. Of dit nou Grieks-Romeins of vrije stijl of Sambo-worstelen is. Dit is mijn mening gebaseerd op mijn praktijkervaring. Een mening die ik uitdraag in mijn riddertrainingen zelfverdediging bij Sta Vast Training in Bussum.
Die ik al vlot daarna vaak bijstel: de stijl van je tegenstander. Ongeacht wie dat is of wat die doet en hoe die dat doet. Want, je tegenstander was vaak al op jou aan het loeren. Die had zijn strategie al klaar en wist al welke aanvallen hij gebruiken zou en op welk moment. Hij bepaalde tijd en plaats. Zonder dat jij dit wist. Wat kan jij hier dan nog ongewapend tegenin brengen?
Jouw tegenstander op straat is vaak sterker, ervarener, geharder, getrainder en gemotiveerder. Hij weet al hoe die jou zal aanvallen. Hij heeft het initiatief. Hij heeft niet voor niets besloten het gevecht tegen jou te kiezen. Voor hem ben jij slechts een zoveelste slachtoffer. Bovendien heeft hij vrienden bij zich. Hij is ervan overtuigd het van jou te kunnen winnen.
Hoe denk jij tegen zo een opponent ongewapend overeind te blijven? Dat is vaak meer geluk dan wijsheid. Kijk eens op de website van Cold Steel naar leuke wandelstokken.
Share on Facebook