Er overkomt meisjes van alles binnen onze samenleving. Dat wéét iedereen! Meisjes worden in de klas geslagen onder het oog van hun docenten en onderweg naar huis van achteren de sloot in geduwd onder het oog van meerdere getuigen. Op het totale aantal meisjes dat elke dag naar school gaat, overkomt dit een heel klein percentage. Vandaar dat docenten en directies het hebben over ‘incidenten’.
Voorvallen
Bij scholieres die dit overkomt voelt dit echter niet aan als een incident. Een ‘voorval’ in de zin van iets kleins dat voorgevallen is. Misschien valt het voor ons niet mee in te voelen welke impact een klap in het gezicht moet hebben op een meisje van 17 jaar oud. Van een mannelijke klasgenoot. Nota bene onder het oog van de docent die niet durft op te treden. Docent en directie noemen zo een voorval een ‘incident’. Dit meisje is op een gegeven moment bij mijn opleidingsinstituut voor weerbaarheid, zelfverdediging en beroepsmatig fysiek optreden in Bussum terecht gekomen. Dat ik niet voor niets ‘Sta Vast Training’ genoemd heb. Waar ik ook scholieren zelfverdediging leer. Tegen de hufters die onze scholen bevolken.
Schrap zetten
Mannen van Stavast waren honderden jaren geleden mannen die zich schrap durfden te zetten op alle delen van de wereld op jacht naar buit. Ons Nederland was toentertijd een piratennatie dat enkel en alleen rijk wilde worden. Wij veroverden hele landen op de lokale bevolking, op Portugal, Spanje en Engeland. De laatste drie landen waren destijds militaire wereldmachten. Vergelijkbaar met de VS in onze tijd. Dat ging dus niet zonder slag of stoot. Toch gingen onze Mannen van Stavast deze strijd zonder enige terughoudendheid en vaak in ondertal aan. Het staat op papier hoe bruut en wreed Nederlandse mannen toen waren. Het feit dat zij met minder waren compenseerden zij door hun onmenselijke hardheid.
Nu zijn wij dit helemaal kwijt. Leraren pakken leerlingen die scholieres slaan niet aan. Getuigen grijpen op straat niet in wanneer meisjes een vreselijke duw krijgen en in een sloot belanden. Of erger. Onze meisjes en vrouwen zullen zichzelf schrap moeten zetten. Zich als Mannen van Stavast moeten leren gedragen. Los van de feiten die inmiddels plaatsgevonden hebben, waar toch niets aan valt te doen.
Doelen
Nederlandse mannen hadden rond 1700 maar één doel: oorlogsbuit! Zij bevoeren daartoe alle wereldzeeën en vochten erom met iedereen die zij tegenkwamen. Met hoe weinig zij ook maar waren. Het geweld dat zij gebruikten in combinatie met meesterlijke gevechtsstrategieën bracht hun de winst. En ons de hedendaagse rijkdom maar dat is een ander verhaal dat weggeschreven wordt onder ‘VOC-mentaliteit’.
Meisjes en vrouwen die zich bij Sta Vast Training in Bussum melden voor mijn riddertraining zelfverdediging vraag ik direct naar de doelen die zij zichzelf gesteld hebben. Met een doel scherp voor ogen is het veel makkelijker zichzelf ten aanzien van hun verdedigende vaardigheden te veranderen. En deze verandering door te zetten naar andere levensdomeinen. Zichzelf uiteindelijk in het geheel aanzienlijk te veranderen. Te versterken en weerbaarder te worden.
Voor het meisje dat in de klas geslagen werd is het doel nooit meer geraakt te willen worden. Het meisjes dat omgeduwd is wil nooit meer plotseling aangeraakt worden. Haarscherpe doelen die een zeer gerichte riddertraining zelfverdediging mogelijk maken.
Broos
Al na een paar sessies in het puur praktijkgerichte oefenpand van Sta Vast Training in Bussum komen er emoties naar boven over wangedrag, agressie, bedreiging en geweld waaraan mijn cursisten blootgesteld geweest zijn. Zonder dat iemand hen kwam helpen. Natuurlijk was dit niet goed voor hun zelfbeeld. Dat beeld heeft fikse barsten opgelopen. Die barsten kan ik niet repareren. Soms zijn die zo erg dat het is voorgekomen dat ik de ouders van een cursist geadviseerd heb specialistische hulp voor hem te zoeken via hun huisarts.
Wij mensen zijn allemaal broos en kwetsbaar. Zodra ons gevoel van eigenwaarde bijna teniet gedaan is door het wangedrag, de agressie, bedreiging en het geweld van anderen is dit bijzonder moeilijk te repareren. Vooral wanneer docenten niet ingegrepen hebben op geweld in hun klas, binnen hun les. Dat doet wat met zo een scholiere. Of wanneer schoolgenoten niet ingrijpen wanneer een meisje onderweg naar huis van achteren keihard een sloot ingeduwd wordt. Ook dat doet iets ingrijpends met zo een scholiere.
Ontsnappen
De angst regeert. Op straat, op school en in de klas. Dit durf ik te zeggen omdat ik voor mijn deeltijdstudie pedagogiek die ik volgde aan de Hogeschool van Amsterdam, stages gelopen heb op verschillende scholen. Van het primair onderwijs via het VMBO en MBO tot in het voortgezet onderwijs. Leerlingen op het laagste onderwijsniveau tot gymnasten heb ik in hun klas mogen meemaken. Ook binnen de gezinsbegeleiding, in de kinderopvang en buitenschoolse opvang heb ik voor deze HBO-opleiding stages gelopen. Het wangedrag, de agressie, bedreiging en het geweld dat ik daar meemaakte heeft mij tot het inzicht gebracht dat onze meisjes en vrouwen zichzelf zullen moeten leren schrap zetten.
Het jongste kind dat door diens ouders naar mijn opleidingsinstituut in Bussum gebracht werd om zelfverdediging te leren was vier (4 !!!) jaar oud. Hij werd op de kinderopvang door een ander kind in het gezicht gebeten. Niet eenmaal maar regelmatig. En de leidsters konden daar niets aan doen. Die slaagden er niet in dit geweld te stoppen.
Onder de achttien jaar oud is het binnen mijn trainingen vereist dat ouders aanwezig blijven. Zodat die meemaken hoe hun kind groeit onder mijn handen en hoe ik dat doe. Bovendien weten zij meteen wat ik hun kinderen leer om zichzelf mee te verdedigen. Het vierjarige jongetje heeft helemaal zelfstandig weten te ontsnappen aan het geweld van het bijtgrage jongetje: hij heeft hem keihard in het gezicht geslagen toen die hem weer beet. Daarna is hij nooit meer gebeten.
Misschien is dit een aanwijzing voor hoe onze vrouwen en meisjes kunnen ontsnappen aan het wangedrag, de agressie, bedreiging en het geweld van mannen en jongens in onze samenleving.
Share on Facebook