YouTube
Terwijl ik in een krachthonk als gast aan het trainen ben valt het mij op dat een andere sporter ‘anders’ beweegt tijdens het uitvoeren van zijn krachttraining. Na een paar maal dat ik dit zie, kan ik het niet nalaten en spreek ik hem aan. Op mijn vraag of hij misschien geblesseerd is antwoordde hij bevestigend.
‘Ben jij al met jouw blessure bij de fysio geweest?’ vroeg ik hem. Want, de sportschool waar ik bij aan het trainen was heeft zelf prima fysiotherapeuten in een praktijk. Hij hoeft alleen twee trappen op te lopen met zijn vraag. Hij keek mij aan met een blik die straalde van de logica en zei: ‘nee, ik kijk filmpjes op YouTube en daar haal ik mijn oefeningen af’. Het moet gezegd dat het om een jongvolwassen krachtsporter ging. Zeg maar in de leeftijd van mijn eigen dochters, voor in de twintig.
Het is mijn indruk dat onze jongvolwassenen veel sneller online gaan en daar hun vraag mee proberen te beantwoorden. Dat zie ik aan mijn eigen kinderen. Maar ik wist niet dat dit ook kon gelden voor (sport)blessures. ‘Ja’ ging de jongeling verder ‘het zijn ook échte fysiotherapeuten hoor’. Er zijn blijkbaar fysiotherapeuten die blessures online in filmpjes verklaren en uitleggen hoe deze te behandelen zijn. Waarna jongelui zelf kunnen dokteren aan de hand van de aanwijzingen in het filmpje. Dit kende ik nog niet.
Offline
Cursisten in mijn riddertrainingen zelfverdediging die geblesseerd raakten liet ik nooit online naar oplossingen zoeken. Dat zit gewoon niet in mijn systeem. Wellicht heeft dit met mijn generatie te maken, de 60-Plussers. Wij gingen decennia lang eerst naar de huisarts en via een verwijzing naar de fysiotherapeut en als het niet verbeterde misschien naar een specialist.
Ook ik stuurde geblesseerde cursisten naar huisarts, fysiotherapeut en zelfs een gespecialiseerde sportarts. Dit hoeft tegenwoordig niet meer in exact deze volgorde en is afhankelijk van hun ziektekostenverzekering. Maar geblesseerden online naar oplossingen voor kwetsuren laten zoeken. Dat is het echt (nog) niet voor mij.
Online
Mijn dochters zeiden al voor de CoronaCrisis van eind februari dit jaar tegen mij dat ik ook ‘online moet gaan’. Dat ik mijn riddertrainingen zelfverdediging ook via het internet zou moeten aanbieden aan mijn cursisten. Door de CoronaLockdown heb ik offline al van eind februari tot eind augustus dit jaar geen enkele training verzorgd. Wat grote gevolgen had voor mijn bedrijfsvoering.
Vanaf begin september mochten sportscholen weer open en ben ik heel voorzichtig eerst zelf weer met trainen begonnen. En ja, inmiddels verzorg ik een eerste online-riddertraining voor een cursist die helemaal in Spanje woont. Het is een experiment dat tot nog toe naar volle tevredenheid van mijn cursist en mij verloopt.
CoronaLockdown
Zo kom ik bij het antwoord op de vraag hoe er getraind kan worden als er een tweede CoronaLockdown verordonneerd mocht worden. Ga online en zoek filmpjes op YouTube en volg die gewoon op. Maar, ga wél iets doen aan je kracht, behendigheid, uithoudingsvermogen en verdedigende vaardigheden. Jongvolwassenen zoeken antwoorden op al hun vragen online. Waarom dan niet ook antwoorden zoeken op al hun trainingsvragen tijdens een volgende lockdown? Net zoals de jonge krachtsporter antwoorden op zijn blessure online in YouTube filmpjes zoekt.
Zelf heb ik tijdens de CoronaLockdown2020 van eind februari tot eind augustus dit jaar geen enkele dojo en/of krachtsportcentrum van binnen gezien. Wel ben ik veel buiten wezen trainen … vrijwel élke dag … zelfs tijdens de hittegolf van augustus! Met de van een cursist gekregen vrachtautoband en GAMMA moker, een TRX en een ‘hondje’. Op dat hondje deed ik in voorligsteun allerlei oefeningen om mijn romp mee in conditie te houden. En nee, hier heb ik geen filmpjes van gemaakt en online gezet. Of ik dat ooit ga doen zal ik eerst met mijn dochters bespreken.
Mochten er vragen zijn die u als leze hierover aan mij zou willen stellen? Doe dat gerust! Dat kan via dit blog of via mijn websites over zelfverdediging en het ontwikkelen van uw ridderfactor.
Share on Facebook