Ophouden!
Al jaren geleden is er ooit een discussie losgebroken rond een meisje van acht dat bij mij op de zaak in Bussum voor trainingen zelfverdediging door haar ouders gebracht werd. Die ouders waren ten einde raad. Zij brachten hun dochter rond februari bij mij en vertelden dat ze al sinds september het jaar ervoor vijfmaal bij de docent en directie van hun dochter op gesprek geweest waren om te klagen over het geweld waaronder hun kind te lijden had.
Aan dit meisje vroeg ik wat zij wilde. Ze antwoordde mij: ‘ik wil dat hij ophoudt’.
Daarop vertelde ik haar ouders dat ik hun dochter daar wel bij behulpzaam kon zijn. Maar, dat dit voor hun niet zo een prettig gezicht zou zijn om te zien. Want, ik zou hun dochter fysiekmentaal maximaal zwaar trainen. Zij zou erg veel moeten rennen, springen, klimmen en kruipen en technieken van mij aangeleerd krijgen waar aanvallers vrijwel onmiddellijk met hun snode daden zouden doen stoppen.
Ogen aanvallen!
Beroepsmatig heb ik aanvallen naar de ogen van mijn tegenstanders gemaakt. Klaar! En daar bedoel ik mee dat mijn aanvallers gelijk klaar waren. Zij stopten vrijwel direct met alle nare dingen die zij deden en sloegen op zijn minst meteen hun handen voor hun ogen. Of ze leunden meteen van mij achterover weg. Sommigen probeerden gebukt voorover lopen met de handen voor hun ogen bij mij vandaan te komen. Anderen gingen zelfs op hun knieën op de grond zitten. Allemaal scholden ze mij overigens uit. En er werd ook gezegd dat er wraak genomen zou worden.
Mijn doel had ik ondertussen wel bereikt, namelijk dat aanvallers meteen ophouden. Dat is altijd de bedoeling geweest wanneer ik met mijn vingers een tegenstander op diens oog en/of ogen wist te raken. En het meest logische is, dat hoe sneller, harder en gemener een aanvaller mij benaderde, hoe harder die zelf op mijn vinger(s) liep. Met een pijnlijkere reactie op zijn ogen. En een hardere schreeuw uit zijn mond. Maar, verder kon zo een persoon niets meer doen.
Meer hoefde in niet te doen. Mijn tegenstanders hielden vaak nog langere tijd last van hun oog/ogen. Dit heb ik nooit in tijd gemeten maar ik herinner me wel dat ik een dagdeel lang geen last meer van zo iemand had.
Zelfbeheersing
In een onmiddellijke situatie van zelfverdediging is zo een steek met de vingers naar ogen van je aanvaller(s) een beslissende handeling. Die doen na het incasseren niet veel meer. En als je als slachtoffer zou willen zou je jouw tegenstander op zo een moment veel meer aan kunnen doen. Bij zelfverdediging hoort echter ook zelfbeheersing. Want, niet je zelfverdediging maar vooral je zelfbeheersing zorgt ervoor dat mensen jou gaan respecteren.
Beroepsmatig heb ik mijzelf regelmatig moeten verdedigen en ja soms heb ik ogen aangevallen. Dit had ik niet van onze instructeurs geleerd. Onze instructeurs kwamen uit het judo, jiujitsu, karate, taekwondo, kickboksen, muay Thai en allerlei andere vechtsporten. Steken maken naar de ogen kwam bij hun nooit op. Van onze instructeurs leerden wij schoppen, slaan, werpen en klemmen. Natuurlijk heb ik beroepsmatig wel eens staan schoppen en slaan. Maar het meest effectief waren altijd de ‘tikjes’ die ik uitdeelde op de ogen van mijn tegenstanders. Vingertikjes naar de ogen. Meer had ik niet nodig om in wat voor situatie dan ook een tegenstander af te stoppen. Klaar!
Vechten
Het vreemde is dat ik helemaal niet van vechten hou. Ja, wel van wedstrijdvechten. Maar, dat is een spelsport met een ander mens als spelpartner. Die met schoppen en slaan, werpen en klemmen binnen afgesproken regels bereidt is met mij te stoeien. En het binnen deze vechtsport van mij te winnen.
In een echt gevecht bestaan geen afspraken, geen regels, geen scheidsrechters en geen normen en waarden. Het draait niet om een spel, niet om een sport. Het draait enkel om héél blijven, om overleven, om overwinnen. En dat zou mij niet lukken door als een vechtsporter een vechtsportwedstrijd te beginnen. Juist mijzelf moet ik blijven. En mij realiseren dat ik een gevecht in de zelfverdediging niet kan winnen door te gaan vechtsporten.
In het echte gevecht is het van groot belang rustig en ontspannen te blijven. Zonder een soort van vechtsporthouding aan te nemen. Vanuit een soort van ‘bewegingsloze’ toestand plotseling in beweging komen. En je tegenstander volkomen te verrassen. Met een enkele korte beweging van je vingertoppen naar zijn ogen. Klaar!
17
jan
Ga voor de ogen!
Logging In...
Profile cancel
Last reply was 26 oktober 2020
Recente reacties
- Adrie de Herdt op Ga voor de ogen!
- Adrie de Herdt op Zelfverdediging Tip 26: nooit een trap naar het kruis maken!
- Adrie de Herdt op Zelfverdediging Tip 41: Stokvechten? Keep It Simple Stupid!
- Elysia Brenner op Zelfverdediging Tip 41: Stokvechten? Keep It Simple Stupid!
- Stefan op Zelfverdediging Tip 26: nooit een trap naar het kruis maken!
Pagina's
Categorieën
Archief
- november 2020
- oktober 2020
- maart 2020
- november 2019
- augustus 2018
- juli 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- mei 2011
Koppelingenblok
Tags
aanslag agressie basisconditie bedreiging Cold Steel Corona CoronaLockdown2020 CoronaVirus Covid-19 filmen gevechtsconditie geweld gewelddadig Karatedo Bond Nederland kobutan kracht krachttraining leefstijl Mes Messentrekker Mesvechten online oorlogsgeweld overgewicht personal trainer PocketShark pocketstick ridderfactor riddertraining scholieren scholierenzelfverdediging telefoons terreur terrorist trainingscycli uithongeren vrouwen wado ryu karate weerbaarheid zelfverdediging Zelfverdediging Mes Zelfverdedigingslessen Zelfverdedigingstechnieken zelfverdediging weerbaarheid scholieren zwembandjes
© Zelfverdedigingslessen | Created by A.Pepper Designs, Inc..
Powered by WordPress
In gevechtsporten wordt er weinig “op ogen getraind”, bij de jiu jitsu vorm die ik beoefen nemen we dit wel mee. Zelf heb ik me aangeleerd gelijk op de ogen te focussen, dit is in de regel veel effectiever dan stoten en trappen. Heb ook altijd een metalen Parker Jotter pen bij, reken maar dat deze in geval van nood effectief is….
Met dank voor jouw reactie Sjef en excuses voor mijn bijzonder heel erg late antwoord.
Geweldig dat jij een Parker Jotter bij jou draagt want dat adviseer ik alle cursisten in mijn riddertrainingen zelfverdediging ook te doen. Een buitengewoon handige pen is dit. Bovendien is hij van staal. Ooit heb ik met zo een Parker Jotter een stuk huid uit de pols van iemand ‘gestanst’ die mijn revers niet los wilde laten …