Aftocht
als puber groeide ik op in een tijd waarin agenten nog ‘bromsnorren’ waren die met hun Kever kwamen aangerold en lastposten links en rechts een draai om de oren gaven. Ongeacht wie de aanleiding tot het tumult was, ongeacht wie bij wie hoorde. Wij wisten het wel: politie in aantocht betekende een vlotte aftocht.

Markt
Ook de markt was destijds een plek waar wij nooit stennis maakten. Ongeacht wat er ook gebeurd was. En pikken, stelen … nee er was werkelijk één plek waar je nooit iets meenam zonder af te rekenen: de markt. Want, je kon er op voorhand vanuit gaan dat de ene marktkoopman de andere marktkoopman kwam helpen. En nee, niet door geboefte te bevragen naar het waarom van hun criminele gedrag maar door hen ter plekke daarvoor te bestraffen. Een gepakte boef kreeg een pak slag op rij. Eerst van de bestolen marktkoopman, daarna van zijn naaste marktkraamburen links en rechts, daarna van de overburen met hun marktkraam en als het even kon liet de achterbuurman diens kraam even in de steek om ook een paar corrigerende tikken uit te delen. Niet alleen eigenrichting maar ook nog bijzonder vlot snelrecht.

Oorvijg
Nu heb ik zelf enkele jaren geleden op een marktplaats een lastpost van rond de 18 jaar oud een oorvijg verkocht. Meteen kwamen er wat marktkooplui vanachter hun marktkraampjes vandaan. Maar in tegenstelling tot wat ik in mijn eigen pubertijd gewend was kreeg niet de lastpost nog op zijn minst een reprimande van het overtal aan marktkooplieden. Nee, de heren kwamen mij aanspreken. ‘Nou, bedankt hoor’, ‘Dat had je niet moeten doen’ werd mij gezegd. En ‘zij komen altijd met z’n allen’. ‘Zij’ was voor deze marktkooplieden blijkbaar een groep mensen waar zij al op voorhand problemen van verwachtten.

Voor mij was dit de omgekeerde wereld. Het was toch de betreffende puber die zich bijzonder naar gedragen had? Waarom zou ik op mijn reactie aangesproken moeten worden? Omdat ik dit nare joch een draai om de oren gegeven heb?

Senioren
Op dit moment trainen er wat senioren als cursist in mijn riddertrainingen zelfverdediging. Senioren zijn voor mij cursisten die de leeftijd van 60 jaar voorbij zijn. Een van deze cursisten is de leeftijd van de 70 al voorbij en heeft in de jaren 70 van de vorige eeuw al meteen binnen het toen in ons Nederland kersvers gearriveerde karate mee gedaan. Toch is ook hij bij mij puur praktijkgericht op de zelfverdediging komen trainen.

Een andere seniore cursist doet zelf nog heel actief aan vechtsporten en traint tegelijkertijd puur praktijkgericht en zonder de (veelal Oosterse) rituelen van zijn vechtsporten bij mij in de zelfverdediging.

Respect
Mijn senior cursisten vertellen verhalen over het wangedrag, de agressie en bedreiging vanuit junioren naar hen toe in de openbare ruimte van ons land. Er wordt mijn senior cursisten soms totaal geen ruimte gelaten binnen onze openbare ruimte. Zij moeten soms letterlijk vragen om ‘erlangs te mogen’.

Terwijl zij wel degelijk opgemerkt zijn door de ogen van de jongeren die weigerden aan de kant te gaan. Het is gewoon werkelijk met opzet dat deze jongeren niet aan de kant gingen. Zij wilden ‘respect’ van de senioren die zij zelf de weg versperden. Respect afgedwongen in een vriendelijke vraag erlangs te mogen lopen.

Laat ik het zo zeggen: een senior van bijna 80 jaar oud heeft de fiets van zo een puber gegrepen en die met één enkele slinger van zich af gegooid. Hij heeft niets gevraagd aan deze pubers, hij heeft niets gezegd tegen deze pubers … maar, zij gingen onmiddellijk aan de kant voor hem.

Zat
Tegelijkertijd vertelde deze man aan mij dat hij het ‘zat’ is dat er geen enkele rekening met hem gehouden wordt door veel pubers in ons land. En zo zijn er meer senioren die zich tegenover mij als ridderfactor ont-wikkelaar uitlaten over het gebrek aan voorkomendheid, Hoofs, Hoffelijk en Hulpvaardig ridderlijk gedrag van onze junioren.