Zelfverdedigingslessen

Voor als het écht nodig is …

Archive for november, 2019

OMA-training Forensic Social Work HBO Windesheim

Binnen de minor Forensic Social Work aan HBO Windesheim wordt ook een module Omgaan Met Agressie aangeboden. Vandaar de naam OMA-training.

OMA-training klinkt als ‘oma’-training en enkele studenten vonden dat wel grappig. Bovendien was de inhoud niet overeenkomstig hetgeen zij van deze OMA-training verwacht hadden. Zij verkeerden in de veronderstelling dat zij les zouden krijgen van een zelfverdediging-instructeur die hun allerlei technieken en grepen bij zou brengen.

Niets was minder waar. Het draait binnen het adequaat omgaan met agressie namelijk in de eerste plaats om het bewust zijn van je omgeving. Om het aanvoelen wat er spelen kan binnen leefgroepen in de forensische residentiële hulpverlening. Binnen het strafrechtelijk inrichtingswerk draait het vooral om het aanvoelen van de aan de zorgen van de instelling toevertrouwde bewoners.

Tegelijk draait het erom dat medewerkers héél leren blijven onder druk van wangedrag, agressie, bedreiging en geweld. Enkele studenten vertelden over hun ervaringen binnen de forensische jeugdzorg en dat is werkelijk niet mis. Bovendien zijn medewerkers aan handen en voeten gebonden door wet- en regelgeving. Kort gezegd: zij mogen en kunnen niets.

‘Héél blijven’ luidt daarom het devies. Daarom kregen deelnemers technieken aangeboden waarmee zij ‘heel leren blijven’ zonder dat hun tegenstanders daar al te agressief op zullen reageren. Dit bereiken de deelnemers aan deze OMA-training door ‘stiekem te strijden’ een term die gebruikt wordt om ongemerkt terug te leren vechten.

Heeft u interesse in een OMA-training zoals wij die voor u verzorgen kunnen? Bel: 06-13886352 en mail adrie@ridderfactor.nl

Share on Facebook
posted by Adrie de Herdt in Geweld,Zelfverdediging Tips and have No Comments

Vreselijk bericht in De Telegraaf over dodelijke steekpartij onder tieners tijdens een training.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1689691148/tiener-steekt-man-18-dood-tijdens-preventiecursus

Ouders
Alle scholieren wéten welke medeleerlingen raddraaiers zijn in de klas en op school. Alle docenten, het onderwijsondersteunend personeel en beveiligers eveneens. Dit zeg ik zo stellig omdat ik mijn LiO-stages gelopen heb binnen ons onderwijs. Het is mij toen al opgevallen dat binnen basisonderwijs, het voortgezet onderwijs en VMBO, ouders nauwelijks op de hoogte zijn van het reilen en zeilen op het onderwijsinstituut waar hun kroost soms wel acht uur per dag zit. De 10-minuten gesprekken met hun docenten zijn veel te kort om diepgaand op het genoten onderwijs van kinderen in te kunnen gaan.

Onbereikbaar
Als LiO-stagiair heb ik zulke 10-minutengesprekken bijgezeten en gedeeltelijk mogen voeren. Soms zat ik in zo een gesprek op speciaal verzoek van een docent geheel buiten mijn lesgebied om. Dan ging het om een gesprek met ouders van een leerling die niet zo makkelijk was terwijl beide ouders onbereikbaar bleken. Soms letterlijk omdat telefoontjes en briefverkeer onbeantwoord bleven en soms omdat het gesprek bijzonder stroef verliep. Vraag en antwoord liepen langs elkaar heen waardoor ik sterk de indruk kreeg dat de betreffende leerling thuis ook weinig effectief kon communiceren met zijn ouders. Ouders en kind bleken onbereikbaar voor elkaar. En voor de docenten.

Kans
Het gebrek aan communicatie is een gemiste kans. De leerling kan zijn ei thuis niet kwijt en de ouders weten niet wat er dagelijks speelt op school bij hun kind. In mijn riddertrainingen zelfverdediging is het voor cursisten die jonger dan 18 jaar oud zijn verplicht dat (een van de) ouders aanwezig is/zijn. Zo krijgen ouders mee wat er allemaal aan mij verteld wordt en dat zijn soms hele diepe openbaringen van deze jonge cursisten. Hun kinderen gaan helemaal leeg in mijn les en dat is niet alleen beperkt tot hun fysieke staat. Zij storten hun hart regelmatig uit bij mij terwijl hun ouders aan de kant zitten. Dan laat ik kind en ouders even alleen om zaken uit te praten. Vaak zijn het kwesties die op school spelen.

Credit Card Messen
Er zijn kinderen bij mij op de zaak wezen trainen die met naam en toenaam klas- en schoolgenoten konden noemen die gewapend naar school komen. Er zijn kinderen bij mij in trainingen geweest die vertelden over Credit Card Messen op school. En welke leerlingen deze in bezit hebben. Ik schrok mij kapot. Credit Card Messen zijn amper te herkennen als een mes. Die worden opgeborgen in een portemonnee of creditcardhouder en in een aantal kleine bewegingen uitgevouwen tot een scheermesscherp wapen.

Man-zijn
Nu lees ik in De Telegraaf over een steekpartij onder tieners tijdens een preventie cursus. Die cursus zal naar mijn idee gericht zijn tegen het gewapend zijn van deze jongeren. En hierin zit het hem precies: onze jongeren zijn steeds vaker bewapend. Terwijl geen enkele cursus hen zal motiveren hun wapens in te leveren. Sterker nog zijn deze jongeren gewapend naar deze cursus toe gekomen.

Heel veel jongeren zijn met messen bewapend. Dat zeggen jeugdige cursisten in mijn riddertrainingen zelfverdediging al heel lang tegen mij in bijzijn van hun ouders. En er is niemand die hier iets tegen kan doen. Onze jongeren zullen het zelf meoten doen. Zij zullen moeten leren adequaat omgaan met mesvechters.

Ook jongeren zullen moeten leren omgaan met mesvechters.

Share on Facebook
posted by Adrie de Herdt in Zelfverdediging Tips and have No Comments

Senioren zijn het wangedrag van junioren zat

Aftocht
als puber groeide ik op in een tijd waarin agenten nog ‘bromsnorren’ waren die met hun Kever kwamen aangerold en lastposten links en rechts een draai om de oren gaven. Ongeacht wie de aanleiding tot het tumult was, ongeacht wie bij wie hoorde. Wij wisten het wel: politie in aantocht betekende een vlotte aftocht.

Markt
Ook de markt was destijds een plek waar wij nooit stennis maakten. Ongeacht wat er ook gebeurd was. En pikken, stelen … nee er was werkelijk één plek waar je nooit iets meenam zonder af te rekenen: de markt. Want, je kon er op voorhand vanuit gaan dat de ene marktkoopman de andere marktkoopman kwam helpen. En nee, niet door geboefte te bevragen naar het waarom van hun criminele gedrag maar door hen ter plekke daarvoor te bestraffen. Een gepakte boef kreeg een pak slag op rij. Eerst van de bestolen marktkoopman, daarna van zijn naaste marktkraamburen links en rechts, daarna van de overburen met hun marktkraam en als het even kon liet de achterbuurman diens kraam even in de steek om ook een paar corrigerende tikken uit te delen. Niet alleen eigenrichting maar ook nog bijzonder vlot snelrecht.

Oorvijg
Nu heb ik zelf enkele jaren geleden op een marktplaats een lastpost van rond de 18 jaar oud een oorvijg verkocht. Meteen kwamen er wat marktkooplui vanachter hun marktkraampjes vandaan. Maar in tegenstelling tot wat ik in mijn eigen pubertijd gewend was kreeg niet de lastpost nog op zijn minst een reprimande van het overtal aan marktkooplieden. Nee, de heren kwamen mij aanspreken. ‘Nou, bedankt hoor’, ‘Dat had je niet moeten doen’ werd mij gezegd. En ‘zij komen altijd met z’n allen’. ‘Zij’ was voor deze marktkooplieden blijkbaar een groep mensen waar zij al op voorhand problemen van verwachtten.

Voor mij was dit de omgekeerde wereld. Het was toch de betreffende puber die zich bijzonder naar gedragen had? Waarom zou ik op mijn reactie aangesproken moeten worden? Omdat ik dit nare joch een draai om de oren gegeven heb?

Senioren
Op dit moment trainen er wat senioren als cursist in mijn riddertrainingen zelfverdediging. Senioren zijn voor mij cursisten die de leeftijd van 60 jaar voorbij zijn. Een van deze cursisten is de leeftijd van de 70 al voorbij en heeft in de jaren 70 van de vorige eeuw al meteen binnen het toen in ons Nederland kersvers gearriveerde karate mee gedaan. Toch is ook hij bij mij puur praktijkgericht op de zelfverdediging komen trainen.

Een andere seniore cursist doet zelf nog heel actief aan vechtsporten en traint tegelijkertijd puur praktijkgericht en zonder de (veelal Oosterse) rituelen van zijn vechtsporten bij mij in de zelfverdediging.

Respect
Mijn senior cursisten vertellen verhalen over het wangedrag, de agressie en bedreiging vanuit junioren naar hen toe in de openbare ruimte van ons land. Er wordt mijn senior cursisten soms totaal geen ruimte gelaten binnen onze openbare ruimte. Zij moeten soms letterlijk vragen om ‘erlangs te mogen’.

Terwijl zij wel degelijk opgemerkt zijn door de ogen van de jongeren die weigerden aan de kant te gaan. Het is gewoon werkelijk met opzet dat deze jongeren niet aan de kant gingen. Zij wilden ‘respect’ van de senioren die zij zelf de weg versperden. Respect afgedwongen in een vriendelijke vraag erlangs te mogen lopen.

Laat ik het zo zeggen: een senior van bijna 80 jaar oud heeft de fiets van zo een puber gegrepen en die met één enkele slinger van zich af gegooid. Hij heeft niets gevraagd aan deze pubers, hij heeft niets gezegd tegen deze pubers … maar, zij gingen onmiddellijk aan de kant voor hem.

Zat
Tegelijkertijd vertelde deze man aan mij dat hij het ‘zat’ is dat er geen enkele rekening met hem gehouden wordt door veel pubers in ons land. En zo zijn er meer senioren die zich tegenover mij als ridderfactor ont-wikkelaar uitlaten over het gebrek aan voorkomendheid, Hoofs, Hoffelijk en Hulpvaardig ridderlijk gedrag van onze junioren.

Share on Facebook
posted by Adrie de Herdt in Budo,Geweld,Zelfverdediging Tips and have No Comments