Wapen
Wat er in de afgelopen zomervakantie allemaal gebeurd is, ik weet het werkelijk niet. Maar, ik krijg nu net na de zomervakantie veel vragen van terugkerende vakantiegangers over de zogenaamde ‘kobutan’, ook wel ‘pocketstick’ genoemd. Soms zitten er sleutels aan vast en is de pocketstick een sleutelhanger geworden. Soms zit zo een kobutan in een foedraal aan de broeksriem en lijkt het al veel eerder een wapen dat ter zelfverdediging gebruikt worden kan.
Expert
Zo direct na deze zomervakantie hebben mensen redenen ervaren een pocketstick of kobutan aan te schaffen. Sommige hebben ‘experts’ er demo’s mee zien geven anderen hebben vrienden en familie met pocketsticks en/of kobutan zien oefenen. Een ander iets zien kunnen, is voor mij persoonlijk nog geen reden datgene ook te willen kunnen. Ik heb geen pocketstick of kobutan. Ik ben helemaal geen expert, instructeur of trainer die mensen kan leren met zo een wapen adequaat geweld te kunnen keren.
Stift
Wél heb ik al jaren een viltstift, de Pocket Shark van het merk Cold Steel vrijwel dagelijks bij mij. Het is écht een stift waarmee geschreven worden kan. Het is van kunststof dat niet makkelijk stuk gaat en er zitten geen scherpe punten aan. Het is echt een dikke stift waarmee ik kan schrijven.
Tegelijk heeft deze stift mij meerdere malen uit hele nare situaties gered. En dat waren beslist geen oefensituaties. Met deze stift heb ik vingers, handruggen, onderarmen, biceps, bovenbenen en knieschijven geraakt van personen die op geen enkele andere wijze meer voor rede vatbaar waren.
Wolven
Echte straatschoffies maken zich niet druk om een beetje pijn. Dat hoort er voor hun elke dag bij. Zo zijn zij opgegroeid, zo leven zij elke dag en zo zien zij hun verdere toekomst. Zij laten zich niet makkelijk intimideren en zijn niet snel bang. Zelfs binnen hun eigen gezin en familie raken zij met elkaar slaags op zodanige wijze dat ziekenhuisbedden door gewonde wolven bezet gehouden worden. Wolven moet je écht pijn doen, zo ontzettend hard dat hun enthousiasme om zich te misdragen daar substantieel door zal afnemen.
Bovendien hebben wolven nog een voordeel op de nette, normale burgers: zij opereren nooit alleen. Zie je één wolf dan zie je een troep wolven. Die staan elkaar door dik en dun bij. Niet in politieverhoren overigens, dan verraden zij elkaar al snel maar dat terzijde. Want, in de strijd kunnen wolven het zich niet veroorloven leden van hun troep in de steek te laten. Elke wolf zal zich intrinsiek gemotiveerd willen bewijzen tegenover hun troep. Elke wolf zal er vol in gaan.
Burgers
De nette inwoners van ons land houden zich aan wetten, regels, afspraken, normen en waarden. Nette inwoners van ons land beseffen dat zij het geweldsmonopolie aan onze opsporingsdiensten overgedragen hebben. En dat deze overdracht in stand gehouden wordt via het openbaar ministerie dat overtreders zal bestraffen. In theorie. Bij de huidige stand van zaken komt het openbaar ministerie bijna niet tot het vervolgen van overtreders terwijl onze rechterlijke macht het zo druk heeft dat het bijna niet tot het veroordelen van vervolgden komt.
Nette burgers zijn bang om vervolgd te worden voor het overtreden van wetten. Zij rijden niet door rode verkeerslichten, zij stelen niet van anderen en durven geen geweld toepassen. Dat is lastig op het moment dat anderen geweld op hen toepassen. Die ‘anderen’ dat zijn inwoners van ons land die zich als wolven gedragen. Zelf noem ik deze figuren ‘Wolven van de Straat’. Ben je hun straattaal niet machtig sta je als burger meteen op achterstand.
Gebruiken
Terug naar de pocketstick ook wel kobutan genoemd. Daar worden de laatste tijd veel vragen over aan mij gesteld. Vaak vraag ik eerst terug hoe de vragensteller zo een pocketstick bij zich draagt. Over het algemeen in een tas, een damestas, schooltas of laptoptas. Niemand die ik sprak heeft zo een pocketstick in een foedraaltje aan de broeksriem hangen. Dit betekent nogal wat. Namelijk dat zij hun kobutan alleen kunnen gebruiken nadat ze die opgediept hebben uit hun tas. Dat kost tijd. Kostbare tijd.
Daarnaast vraag ik ook hoe zij zo een kobutan willen gebruiken. De meesten antwoorden dat zij met zo een kobutan naar ‘vitale’ delen en ‘drukpunten willen slaan. Daarop vraag ik hen of zij drukpunten nu direct voor mij kunnen aanwijzen. Dan laten zij mij de gebruikelijk drukpunten zien zoals die tussen de basis van de duim en wijsvinger op de handrug, bovenin de onderarm, op de biceps en onder het oor in de nek. Maar, allemaal wijzen zij deze drukpunten bij zichzelf aan. Wijs deze eens bij mij aan … nu ontstaan er plotseling problemen. Het valt niet mee om drukpunten bij anderen aan te wijzen … laat staan dat die afdoende hard geraakt kunnen worden zodra stress en adrenaline in het spel zijn. Bovendien moeten drukpunten vaak op een bepaalde manier, met een bepaalde druk en soms zelfs in een bepaalde richting geraakt worden om er effect op te kunnen hebben.
KISS
Voor mij daarom geen drukpunten. Niet alleen voor de pocketstick/kobutan maar voor elke handeling die bedoeld is om een aanvaller mee af te stoppen. Voor mij is het heel eenvoudig: ga voor de ogen, keel, knieën en onderbenen. Heb je iets keihards in handen? Ga voor vingers, keel, ogen en knieën. Zo hard als je kan. Keep It Simpel Stupid!
Share on Facebook
