‘Adrie, ik ga nu een gymlokaal reserveren’. Nou, dat hoeft dus niet. Het liefst verzorg ik mijn trainingen weerbaarheid en zelfverdediging in een leslokaal op school. Een klassenruimte met tafels, stoelen en kasten. Zodat ik deelnemende scholieren kan leren hindernissen zo snel mogelijk te nemen.

Uiteindelijk is de kans om heel te blijven onder druk van agressie en geweld, het grootst wanneer je ervoor zorgt uit handen van je tegenstanders te blijven. Leer hindernissen nemen en zo snel en ver mogelijk van je aanvallers weg te komen.

Volg mij voor meer informatie op LinkedIn en mijn Facebookpagina.

Naarlingen
Door schade en schande wordt men wijs. Tenminste zo luidt een bekend Nederlands gezegde. Er wordt niet bij verteld dat het ook om fysiekmentale schade kan gaan. Om vreselijke pijnen en ondraaglijk verdriet. Letsel dat pas na maanden geheel genezen blijkt. Gedachten die een slachtoffer nog jaren later plotseling voor ogen staan.
Veroorzaakt door anderen. Door medemensen die het niet zo nauw nemen met wetten, regels, afspraken, normen en waarden. Naarlingen die normalen overal binnen onze huidige sterk veranderende en verhardende samenleving tegen kunnen komen. Zonder daar afdoende op voorbereidt te zijn. Ontmoetingen die ontaarden in botsingen van belangen.

Botsen
Het woord ‘botsen’ verschilt maar één letter van het woord ‘boksen’. Toch is er naar mijn gevoel een wereld van verschil tussen beide begrippen. Botsen kan iemand totaal onverwacht plotseling overkomen. Overal en op vrijwel elk moment. Terwijl boksen veel meer het idee geeft dat beiden vooraf wisten dat zij met elkaar zouden boksen. Dat beiden vooraf afspraken met elkaar op de vuist te zullen gaan in een boksring, met scheidsrechters, ringrechters en op boksregels.
In een botsing van belangen worden alle regels los gelaten. Er is geen scheidsrechter bij aanwezig en er wordt helemaal niet op punten met elkaar maar op KO’s tegen elkaar gestreden. De botsingen die dit oplevert veroorzaken fysiekmentale schade waar slachtoffers soms jaren later nog niet van hersteld zijn.

Smerig
Echte straatvechters zijn nooit dojo-vechters. Straatvechters accepteren geen scheidsgerecht, geen regels, normen, waarden, wetten en omstanders (die ingrijpen). Alle vechttechnieken, houdingen en standen die binnen de reguliere vechtsporten verboden zijn, zetten straatvechters juist in hun repertoire. Alle normale doorsnee burgers zijn aan de genade van straatvechters overgeleverd.
Want, elke straatvechter staat zo ontzettend dicht op zijn slachtoffer dat die niet meer aan diens agressie en geweld ontsnappen kan. Straatvechters houden met opzet de ruimte ontzettend klein om een betere controle over hun slachtoffers te kunnen hebben. Straatvechters gebruiken elke smerige truuk die zij in de loop der jaren eigen gemaakt hebben om hun zin erdoor te kunnen drukken.

Trainen
Waarom trainen doorsnee burgers van ons land nog zo ontzettend vaak hun verdedigende vaardigheden op een mat van acht bij acht vierkante meters? In een-op-een situaties met vaak dezelfde oefenpartners?
Zouden trainingen weerbaarheid en zelfverdediging niet veel meer puur praktijkgericht verzorgd mogen worden? In smalle, kleine, beperkt verlichte en enge ruimtes! Zou het niet zo kunnen zijn dat lesinhoud uit cursussen weerbaarheid en zelfverdediging veel beter bij cursisten beklijven als deze puur praktijkgericht verzorgd worden?

Dojo-Theorie
Het heeft geen zin een ellenlange opsomming van praktijksituaties op papier te zetten. Beroepsmatig heb ik tegenstanders hun mes afgepakt en dat ging niet zoals het er in allerlei films en video’s aan toe gaat. Voor mijn werkgever ben ik in bijzonder beperkte ruimtes fysiekmentaal aan de slag gegaan met een overtal aan tegenstanders. Alles momenten die mij gevormd hebben tot de Ridderfactor Ont-Wikkelaar die ik nu ben. Een trainer die praktijkkennis probeert over te brengen op mijn cursisten. Die daar allerlei dojo-theorieën over zelfverdediging uit verschillende vechtsporten voor los heeft moeten laten en vervangen door ervaringen uit mijn beroepspraktijk.

Karatepak
Ondanks mijn eigen verleden in het sportkarate in de jaren ’80 van de vorige eeuw, heb ik inmiddels meer dan tien jaar (10!!!) geen karatepak meer aan gehad. Ook wordt er binnen mijn opleidingsinstituut voor weerbaarheid, zelfverdediging en beroepsmatig fysiek optreden nooit op een mat van 8×8 meter getraind.

Praktijkgericht
Bij mij op de zaak Sta Vast Training in Bussum wordt enkel en alleen puur op de praktijk van het gevecht in de zelfverdediging getraind. Naar mijn persoonlijke beroepservaring vind die vooral plaats in bijzonder beperkte ruimtes. Plekken waar ik wel eens overlopen ben door een overtal aan tegenstanders. Wat zeer beslist een onprettige ervaring was. Maar ook plekken waar ik tegenstanders hun mes heb kunnen (en vooral: durven) afpakken.

Wado Ryu Karate
Hoewel ik mijzelf nog steeds een Wado Ryu stylist beschouw en principes van het in- en uitstappen uit deze defensieve karatestijl op bijzondere wijze in mijn eigen riddertrainingen gebruik, valt het mij zwaar mijzelf te moeten realiseren dat dojo-theorie uit deze vechtsport heel ver weg staat van de straatpraktijk.

Het karate dat ik in de jaren ’80 leerde kon ik ook binnen mijn beroepspraktijk goed gebruiken. Destijds werd door ons alleen getraind op het adequaat gebruiken van onze vechttechnieken. We hadden het nooit over vage begrippen als ‘zelfvertrouwen’ en ‘discipline’. Kata’s en kihon liepen wij niet. We renden wel ontzettend veel hard door het Amsterdamse Bos en door de Bijlmer. En vooral sparden wij ontzettend veel met elkaar … vrijwel elke dag. Dat is volgens mij ook ‘discipline’ en schept bovendien een groot zelfvertrouwen. Daarnaast maakte het elke dag met elkaar vechten ons als vechtsporters ook heel bescheiden. Omdat je elke dag wel door iemand tot verliezer gemaakt werd.

Schrapzetten
In mijn puur praktijkgerichte lessen, workshops, cursussen en trainingen gericht op het vergroten van de ridderfactor van mijn cursisten wordt net als in de jaren ’80 veel in het praktisch toepassen van verdedigende vechttechnieken geoefend. Zoals in de bijzonder beperkte ruimte van de gang van mijn bedrijf in Bussum. Daar leren mijn cursisten telkens opnieuw hoe zij zich het best schrap kunnen zetten tegenover hun aanvallers. En het vergt een enorme discipline om jezelf te leren staande houden in zo een smalle ruimte. Leer jezelf schrap zetten en Sta Vast!

In opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC), Ministerie van Veiligheid
en Justitie heeft de Universiteit Twente onderzoek gedaan naar de mate van agressie en geweld in Asiel Zoekers Centra (AZC’s).

De cijfers liegen niet, kijk maar eens naar de bijgevoegde grafiek. In de reactie van onze regering (in een brief aan de Tweede Kamer) wordt het belang van de persoonlijke professionele veiligheid van medewerkers op deze werkplek benadrukt. Waarbij onze regering verschil maakt tussen ingrijpen in geweld van asielzoekers gericht op elkaar en dat van asielzoekers gericht op medewerkers. Overigens meldt onze regering in haar brief dat medewerkers van AZC’s voldoende getraind worden om met agressie en geweld om te gaan. En dat medewerkers in het onderzoek van de Universiteit Twente ook stellen voldoende opgeleid te worden. Dat is een goede zaak.

Tegelijk ben ik in de jaren ’80 van de vorige eeuw lid geweest van de Nederlandse Karate Selectie en trainde ik nagenoeg elke dag in voorbereiding op naderende Karate-Wedstrijden. En ik had niet eens elke maand een karatetoernooi. Terwijl ik wel drie keer per dag trainde tot een totaal van zes uur per dag een aantal malen per week. En dat maandenlang in de aanloop naar een toernooidag.

Ondanks het regelmatige en vele trainen heb ik naast gewonnen wedstrijden ook wedstrijden verloren. Dat komt omdat sommige tegenstanders gewoon beter waren. Beter, sterker, geharder, getrainder en zelfs gemotiveerder. Veel trainen is blijkbaar niet gelijk aan veel winnen. Hoe kan het dan dat medewerkers in beroepsgroepen met een meer dan gerede kans op agressie en geweld maar eenmaal per week, per maand en soms zelfs per kwartaal geoefend worden in het adequaat omgaan met agressie en geweld?

Wil je jouw adequaat omgaan met wangedrag, agressie, bedreiging en geweld optimaliseren? Train werkelijk élke dag!

Verbeter je fysiekmentale vaardigheden door daar élke dag puur praktijkgericht op te oefenen. Te leren en te herhalen. Versterk je kracht door weerstandstraining. Vergroot je flexibiliteit door rektraining. Verbeter je uithoudingsvermogen door duurkrachttraining. En oefen vooral puur praktijkgericht op situaties vol van wangedrag, agressie, bedreiging en geweld zoals die zich op de werkplek voordoen.

Wilt u meer weten over de puur praktijkgerichte riddertrainingen zelfverdediging die ik bij Sta Vast Training in Bussum verzorg en waarmee ik de ridderfactor van mijn cursisten aanmerkelijk verbeter? Bel snel 06-13886352 en mail naar adrie@ridderfactor.nl